Pająki

Wielkie pająki

Wielkie Pająki to przerażające, inteligentne i złośliwe istoty zamieszkujące różne części Śródziemia. Pochodzą od pradawnej, mrocznej istoty – Ungolianty, która była jednym z największych zagrożeń Pierwszej Ery. Pająki te nie tylko polują na inne stworzenia, ale także czerpią przyjemność z zadawania bólu i strachu. Ich najbardziej znaną przedstawicielką jest Szeloba, ostatnia potężna potomkini Ungolianty, zamieszkująca przełęcz Cirith Ungol.

Pochodzenie i Historia

Wielkie Pająki wywodzą się z mrocznej istoty Ungolianty, która istniała już w Pierwszej Erze. Ungolianta była pierwotnym stworzeniem o nieznanym pochodzeniu, które sprzymierzyło się z Morgothem, by zniszczyć Drzewa Valinoru.

Po zdradzie Morgotha Ungolianta uciekła na południe Śródziemia, gdzie wydała na świat wiele przerażających pająków. Jej potomkowie zaczęli się rozprzestrzeniać, tworząc swoje legowiska w różnych miejscach:

• Ered Gorgoroth (Góry Grozy) – Pierwsze wielkie skupisko pająków w Pierwszej Erze.
• Mroczna Puszcza – Główne miejsce zamieszkania wielkich pająków w Trzeciej Erze.
• Cirith Ungol – Jaskinia Szeloby, ostatniej i najpotężniejszej z potomkiń Ungolianty.

Pająki te nie były bezpośrednio sługami Saurona, choć ich złowroga natura sprawiała, że ich cele często pokrywały się z jego interesami.

Wygląd i cechy fizyczne

Wielkie Pająki znacznie różnią się od zwykłych pająków, posiadając potężne, niemal demoniczne cechy:

• Gigantyczne rozmiary – Mogą osiągać wielkość konia, a nawet większe (Szeloba była wielkości małego słonia).
• Twardy pancerz – Ich egzoszkielet jest odporny na większość ataków, choć mogą zostać zranione ostrymi mieczami.
• Długie, ostre odnóża – Służą zarówno do poruszania się, jak i do walki.
• Kły wypełnione jadem – Ich trucizna paraliżuje ofiary, pozwalając pająkom delektować się ich strachem przed śmiercią.
• Ośmioro oczu – Niektóre z nich świecą złowrogim blaskiem w ciemności.
• Silna pajęczyna – Ich sieci są niemal niezrywalne i mogą unieruchomić nawet silnych wojowników.

Każda odmiana wielkich pająków ma nieco inny wygląd i zdolności.

Inteligencja i Zachowanie

Pająki te są znacznie inteligentniejsze niż zwykłe zwierzęta:

• Potrafią mówić – Niektóre z nich posługują się Wspólną Mową, jak pająki z Mrocznej Puszczy.
• Są podstępne i przebiegłe – Wolą zastawiać pułapki i mamić ofiary, zamiast walczyć otwarcie.
• Czerpią przyjemność z torturowania zdobyczy – Nie zabijają od razu, lecz paraliżują swoje ofiary, by później powoli je pożerać.
• Są samotnikami – Choć żyją w tych samych regionach, zazwyczaj nie współpracują ze sobą.
• Nie podlegają Sauronowi – Choć są stworzeniami ciemności, nie były jego sługami i działały niezależnie.

W przeciwieństwie do orków czy wargów, wielkie pająki mają własne cele i instynkty, które kierują ich działaniami.

Rodzaje Wielkich Pająków

Pająki Ered Gorgoroth (Pierwsza Era)

• Najstarsza znana kolonia wielkich pająków.
• Zamieszkiwały Góry Grozy w Beleriandzie.
• Były potomkami Ungolianty i jej pierwszymi dziećmi.
• Ich jad był tak silny, że nawet orkowie unikali tych terenów.
• Po zniszczeniu Beleriandu zniknęły z historii.

Pająki Mrocznej Puszczy

• Najbardziej znana odmiana, opisana w "Hobbicie".
• Żyły w gęstych lasach, tworząc pajęcze gniazda.
• Potrafiły mówić i rozumiały Wspólną Mowę.
• Zostały częściowo wybite przez Bilba Bagginsa, gdy uratował kompanię Thorina.
• Ich jad był paraliżujący, ale słabszy niż trucizna Szeloby.

Szeloba – Królowa Pająków

• Największa i najpotężniejsza ze wszystkich pająków w Trzeciej Erze.
• Zamieszkiwała jaskinię Cirith Ungol, strzegąc przełęczy prowadzącej do Mordoru.
• Była ostatnią znaną potomkinią Ungolianty.
• Żywiła się nie tylko zwierzętami, ale także orkami i ludźmi.
• Próbowała zabić Froda, ale została zraniona przez Sama Gamgee.
• Nie była sługą Saurona – żyła wyłącznie dla własnych instynktów i głodu.

Relacje z innymi rasami

Orkowie

• Niektórzy orkowie (zwłaszcza z Mordoru) czcili Szelobę jako "Panią Ciemności".
• Inni bali się jej i starali się trzymać od niej z daleka.
• Orkowie Mrocznej Puszczy toczyli regularne walki z pająkami.

Ludzie i Elfy

• Elfy, zwłaszcza z Mrocznej Puszczy, zabijały wielkie pająki i uważały je za potwory.
• Ludzie także unikali miejsc zamieszkałych przez te bestie.

Sauron

• Sauron nie kontrolował pająków, ale traktował Szelobę jako naturalną obronę Cirith Ungol.
• Niektóre pająki Mordoru mogły być używane jako jego broń.

Taktyka Walki

Wielkie Pająki rzadko walczą otwarcie – preferują podstęp i zasadzki.

• Atak z ukrycia – Pająki czekają, aż ofiara wpadnie w ich sieci.
• Paraliżujący jad – Ich ukąszenie nie zabija od razu, ale sprawia, że ofiara nie może się ruszać.
• Zwijanie w kokony – Po sparaliżowaniu ofiary owijają ją w sieć i trzymają na później.
• Użycie sieci w walce – Potrafią oplątać przeciwników i unieruchomić ich.

Przykłady takich walk można zobaczyć zarówno w "Hobbicie", gdy Bilbo walczył z pająkami, jak i w "Władcy Pierścieni", gdy Sam stanął do walki z Szelobą.