Lokacje: Różnice pomiędzy wersjami

Z Endore
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Nowe Lokacje pod Eriador)
Linia 1: Linia 1:
===Rhovanion===  
===Shire===  
Czyli Dzikie Kraje, to rozległa kraina leżąca na wschód od Wielkiej Rzeki Anduiny, zwanej też Wielką Rzeką Dzikich Krajów. Obejmuje obszary dzikie i niezbyt gęsto zamieszkane, aż po najdalsze znane tereny nad Czerwoną Wodą, która bierze swój początek w Żelaznych Wzgórzach. Rhovanion sięga aż po południowe skraje Mrocznej Puszczy. Od północy ogranicza go pasmo Ered Mithrin, czyli Gór Szarych, od zachodu zaś - Anduina. Większą część tej krainy porasta ogromny las, zwany Mroczną Puszczą. Przepływa przezeń Leśna Rzeka, która bierze swój początek w Górach Szarych. Na wschód od Mrocznej Puszczy wpada ona do Bystrej Rzeki, czyli Celduiny, wypływającej spod Samotnej Góry i uchodzącej do Morza Rhun. Ich nurty łączą się w Długim Jeziorze, ciągnącym się z północy na południe. Dalej na północ Erebor, czyli Samotna Góra, wznosi się nad równinami widoczna z daleka.
Kraina zamieszkiwana przez Hobbitów, położona na zachód od Brandywiny. Jest to żyzny, lekko pagórkowaty kraj pełen uroczych lasów i rzeczułek. Największymi jego rzekami są Brandywina oraz Woda. Ta pierwsza opływa krainę rozpoczynając swój nurt w jeziorze Nenuial, a kończąc na Belegaerze. Woda z kolei przecina Shire tym samym użyźniając jej ziemię i dając zasoby jej mieszkańcom.
Shire podzielone jest na ćwiartki - północna, południowa, wschodnia i zachodnia. Wschodnia ćwiartka graniczy z Bree i nosi również nazwę Bucklandu, gdzie wznosi się Brandy Hall – siedziba rodu Brandybucków, jak i również prom Buckleberry przepływający przez Brandywinę w stronę Bree. W zachodniej ćwiartce znajduje się Michel Delvig – stolica Shire’u gdzie zasiada than - najwyższy rangą urzędnik obejmujący władzę nad całym Shire.  
Najstarszą miejscowością w Shire jest Hobbiton, wymienić jeszcze należy Tukon – zamieszkiwany przez najważniejszy ród w Shire czyli Tuków, a także Brandy Hall jako główna osada w Bucklandzie oraz Michel Delvig – stolica Shire’u.
Północna ćwiartka jest terenem mniej zamieszkałym, bardziej górzystym i o suchym klimacie. Południowa z kolei,  w której znajduje się wieś Longbottom, jest ojczyzną słynnego fajkowego ziela, z którego słynie całe Shire. Ziele te jest bardzo popularne zarówno w Shire jak i poza jego granicami.  


===Dorwinion===
===Wichrowe Wzgórza===
Kraj leżący nad rzeką Celduiną i północno-zachodnimi brzegami morza Rhun. Kraj ten o ciepłym, przyjemnym klimacie stał się doskonałą okolicą do upraw winorośli, tym samym słynąc z najlepszych win w całym Śródziemiu. Wino te eksportowane jest do Dale, Esgaroth i Leśnego Królestwa. Ongiś, gdy Królestwo Gondoru sięgało aż do Morza Rhun, kraj ten był pod jego protektoratem, niestety Gondor cofnął swe granice na zachód podczas najazdu Woźników w 1856 r. TE. Od tamtego czasu nie jest do końca znana polityczna pozycja tej krainy, prawdopodobnie znajdować się może pod silnym wpływem Easterlingów znad Rhun.
Łańcuch wzgórz na południowy wschód od Bree, wznoszących się ponad 1000 stóp nad terenem. Znajdują się na nim jeszcze dawne ruiny fortyfikacji upadłego ongiś królestwa.


===Erebor===
===Wrzosowiska Etten===
Erebor jest górą o znacznej wysokości, położoną na równinie rozciągającej się na wschód od północnej części Mrocznej Puszczy, w niewielkiej odległości od Długiego Jeziora. Stanowi charakterystyczny punkt Rhovanionu. Od jego głównego masywu odchodzi sześć długich ramion. Z wnętrza góry wypływa Bystra Rzeka.
Zimna, surowa i mglista kraina na północ i północny zachód od Rivendell. Jest domem dla dzikich ludzi oraz dla orków, a także niebezpieczniejszych stworzeń jak wargowie czy trolle.


===Dale===
===Hollin===
Miasto ludzi blisko związanych z krasnoludami. Położone nad Celduiną, w rozległej dolinie u południowych stoków Ereboru, między dwoma wysuniętymi ramionami tej góry. Dale stało się stolicą i głównym ośrodkiem królestwa o tej samej nazwie. Przez kolejne lata rozwijało się bardzo pomyślnie, stało się ważnym ośrodkiem handlowym. Władają nim dziedziczni królowie, obecnie władcą jest Girion.
Zwany ongiś Eregionem, lub też będący terenem, na którym znajdowało się królestwo Eregionu kraj. Jest to piękna i górzysta kraina u podnóża Gór Mglistych, jednakże niezamieszkała przez nikogo, ewentualnie przez dzikie zwierzęta tudzież momentami grupy grasantów. Miejscami można znaleźć omszałe ruiny pradawnego królestwa.


===Esgaroth===
===Stary Las===
Ludzkie miasto położone pośrodku Długiego Jeziora, na północ od ujścia Leśnej Rzeki. Z lądem łączy je drewniany pomost, bowiem nie leży na brzegu, lecz wyrasta nad taflą jeziora. Rozwija się dzięki sąsiedztwu krasnoludzkiego Królestwa pod Górą. Miasto Na Jeziorze jest jedynym z większych skupisk ludzi na tym obszarze. Obecnie rozkwita, będąc ważnym punktem handlowym. Utrzymuje ożywione stosunki z elfami z Mrocznej Puszczy, swoimi najbliższymi sąsiadami oraz mieszkańcami Dale. Na czele miasta stoi Rządca, wybierany przez mieszkańców.
Las na granicy Shire (dokładnie to wschodniej ćwiartki) rozciągający się dalej na południowy wschód. Nazwę nosi nie od parady, ponieważ rzeczywiście odczuć można wiele stuleci przebywając pomiędzy jego drzewami. Bardzo gęsto zarośnięty oraz bogaty w faunę. Nierzadko wędrowcy, którzy zapuszczają się głębiej giną w niewyjaśnionych okolicznościach. Mówi się, że coś w wodzie sprawia, że drzewa ożywają i starają się bronić las przed intruzami.  


===Zwiędłe Wrzosowiska===
===Mogilne Kopce===
Zwiędłe Wrzosowiska położone są na dalekiej północy wschodniego Rhovanionu, pomiędzy odnogami Gór Szarych. Zamieszkane są przez smoki, uważane za niebezpieczne, które nie cieszą się dobrą sławą.
Kręgi kurhanów na skraju Starego Lasu nieopodal Bree. Usypane i dawno temu już w pełni zarośnięte często gromadzą wokół siebie nocną rosę co nadaje im mrocznej atmosfery. Miejscowi mawiają, że w miejscu tym straszy, dlatego rzadko kto się tam zapuszcza. Legendy mówią o upiorach, które porywają nieostrożnych wędrowców. Kopce te pamiętają jeszcze dawne, upadłe królestwo.


===Mroczna Puszcza===
===Mroczna Puszcza===
Miegdyś zwana Wielkim Zielonym Lasem, którego ścieżki nawiedzane były przez różne zwierzęta i śpiewające wesoło ptaki; pod dębami i bukami panuje tu król Thranduil. Lecz z biegiem lat, z wolna od południowego wschodu zakradały się do lasu Ciemności i strach wypełnił cieniste polany; dzikie bestie zaczęły żerować, a złe, okrutne stwory zastawiają swoje sidła. Wtedy zmieniono nazwę lasu i nazwano go Mroczną Puszczą, bo gęste nocne cienie zalegają ją i mało kto odważa się zapuszczać na jej ścieżki, chyba tylko do północnej części, gdzie Leśne Elfy jeszcze trzymają złe siły w ryzach. Zamieszkują ją również czarne wiewiórki, nietoperze, czarne motyle oraz ogromne pająki.
Miegdyś zwana Wielkim Zielonym Lasem, którego ścieżki nawiedzane były przez różne zwierzęta i śpiewające wesoło ptaki; pod dębami i bukami panuje tu król Thranduil. Lecz z biegiem lat, z wolna od południowego wschodu zakradały się do lasu Ciemności i strach wypełnił cieniste polany; dzikie bestie zaczęły żerować, a złe, okrutne stwory zastawiają swoje sidła. Wtedy zmieniono nazwę lasu i nazwano go Mroczną Puszczą, bo gęste nocne cienie zalegają ją i mało kto odważa się zapuszczać na jej ścieżki, chyba tylko do północnej części, gdzie Leśne Elfy jeszcze trzymają złe siły w ryzach. Zamieszkują ją również czarne wiewiórki, nietoperze, czarne motyle oraz ogromne pająki.


===Królestwo pod Górą===  
===Forodwaith===  
Krasnoludowie powrócili do Samotnej Góry pod wodzą Thróra, bowiem w ojczystym Ered Mithrin byli atakowani przez smoki. Na nowo zaludniony Erebor rozkwita i plemię Durina bogaci się, utrzymując bliskie kontakty z pobratymcami z Żelaznych Wzgórz, jak i miejscowymi ludźmi, mieszkańcami Dale, położonego w pobliżu Głównej Bramy Ereboru. Plemię Durina zasiedliło siedzibę przodków i rozpoczęło przywracanie jej do dawnego stanu. W wyniku tych prac Samotna Góra odzyskała swą utraconą świetność, a pod względem okazałości sztuki budowlanej nawet przewyższyła dawne czasy. Obecnie Erebor cieszy się wielką pomyślnością.
mroźne połacie rozciągające się na północ od Eriadoru, stanowiące głównie tundrę oraz skute lodem pustkowie. Zamieszkałe jedynie przez nieliczne plemię ludzi, osiadłe nad zatoką Forochel. Nad zatoką można zapolować na morsy, natomiast na tundrze należy uważać na śnieżne niedźwiedzie oraz wilki. Przez jałowy klimat, tamtejsze zwierzęta są głodne łatwej ofiary.


===Żelazne Wzgórza===  
===Góry Błękitne===  
Żelazne Wzgórza wznoszą się na wschodzie Śródziemia, na północ od Ereboru. Spływa z nich rzeka Carnen, łącząca się z Bystrą Rzeką i wpadająca do Morza Rhûn. Były zamieszkane przez krasnoludów.
Góry rozciągające się od północy na południe na zachodzie Eriadoru. Zamieszkałe są przez plemiona krasnoludów, jednak tamtejsze twierdze nie są tak okazałe jak ich kuzynów na wschodzie, ani też nie są owiane taką sławą. Uczeni mawiają, że ongiś znajdywały się tam pradawne, potężne siedziby, jednakże w dawnych latach popadły w ruinę. Nie spotka się tam orków, jedynie najwyżej dzikie, górskie zwierzęta. Same góry nie są również ostre i wysokie, a pomimo to stanowią źródło przydatnych złóż.  


===Góry Mgliste===
===Lindon===
Góry Mgliste są najdłuższym pasmem górskim znanej części Śródziemia. Ich północną granicę stanowią Północne Pustkowia i Wielka Góra Gundabad.
Kraina na zachodzie Eriadoru, której zatoka Lhun przecina wręcz Góry Błękitne w stronę wschodu. Zamieszkała jedynie przez Elfów, którzy osiedlili się w przystani u wybrzeży tejże zatoki. Kraj ten jest malowniczy i łagodny w klimacie ze względu na graniczące od zachodu z nim morze.  


===Góry Szare===
===Wzgórza Evendim===
Góry Szare - pasma górskie, które biegną od północy Mrocznej Puszczy i Gór Mglistych na zachód od Zwiędłych Wrzosowisk.
Wzgórza na północ od Bree. Niewielkie, jednak zdobiące wyraźnie okolice szczególnie z jeziorem u ich podnóża o tejże samej nazwie. W ich skałach ma źródło nieznany dopływ zatoki Lhun.


===Dol Guldur===
===Lond Daer===
Z języka Sindarin oznaczająca Wzgórze ciemnych mocy, forteca ta położona na wzgórzu Amon Lanc w południowo-zachodniej części Mrocznej Puszczy. Wzniesiona tam została w roku 1050 TE gdy jeszcze Mroczna Puszcza nosiła nazwę Wielki Zielony Bór. Niestety od tamtego czasu cień padł na tę puszczę sprawiając, że złe moce zalęgły się w okolicy, między innymi miot wielkiej pajęczycy Ungolianty. Forteca sprawiła, że ludy Rhovanionu uciekały z okolic, jedynie niewielkie osady pozostały w okolicy, jak na przykład Rhosgobel będące siedzibą czarodzieja Radagasta. Dziś ludzie mawiają, że fortecę zamieszkuję Czarnoksieżnik. Jego tożsamość nie jest znana, lecz okolica odstrasza tych, którzy chcieliby poznać lepiej tajemnice Dol Guldur. Śmiałkowie chcący spróbować swych sił będą musieli liczyć się z zastępami orków, wargów i innych stworzeń poddanych ciemności.
Ruiny pradawnego miasta portowego na południe od lasów Eryn Vorn położonych na południowym zachodzie Eriadoru. Podobnie jak Tharbad, miasto leżało nad rzeką Gwathlo więc prawdopodobnym jest, że istniały w tym samym czasie, nieznany jednak prostym ludziom jest ich związek ze sobą.  


===Dolina Anduiny===
===Góry Mglisty===
Dolina Anduiny to rozległa kraina położona pomiędzy Górami Mglistymi a Mroczną puszczą, jej środek stanowi koryto rzeki Anduiny, której zawdzięcza tę nazwę. W środku przebiegu tej doliny znajdują się rozlewiska rzeki Gladden stanowiącej prawy dopływ Anduiny, tworzące Pola Gladden. Dolina Anduiny była zamieszkiwana przez różne rasy i plemiona – elfów, ludzi a nawet hobbitów.  
Potężne pasmo górskie rozciągające się na wschodzie Eriadoru od północnych kresów Śródziemia aż poza krańce Eriadoru na południu. Piękne góry będące niebezpiecznymi jednocześnie dla wędrowców. Stanowią również schronienie dla licznych, orkowych plemion, a pod nimi skrywają się nawet gorsze stworzenia. U ich podnóży istnieje wiele osad, istniały również królestwa. Nie dziwne bowiem góry te skrywają bardzo cenne surowce.
Ongiś flora w tych terenach była bardzo bogata, dziś jednak okolica jest mocno surowa, w większości opustoszała przez zwierzynę oraz uboga w roślinność. Krajobraz jest wyraźnie skalisty, przetrwanie w okolicy nie należy do najłatwiejszych, dlatego można tam napotkać głównie watahy wargów oraz oddziały orków. Jedynie nieliczni wędrowcy przemierzają tę krainę chcąc głównie przedostać się do Wysokiej Przełęczy lub Przełęczy Czerwonego Rogu.  


===Gundabad===
===Wysoka Przełęcz===
Góra Gundabad jest masywem na złączeniu pasma Gór Szarych i Gór Mglistych. Ongiś była ona legendarną twierdzą krasnoludów gdzie przebudził się praojciec tej rasy – Durin Nieśmiertelny. Dla krasnoludów góra ta była świętym miejscem, lecz w Drugiej Erze orkowie z rozkazu samego Saurona podbili Gundabad i tak oto pozostał w rękach sług ciemności najprawdopodobniej do czasu gdy Władca Ciemności nie stracił Jedynego Pierścienia na przełomie ery Drugiej i Trzeciej. Ponownie została zajęta przez orków w połowie Trzeciej Ery na rozkaz tym razem Czarnoksiężnika z Angmaru, tym samym poszerzając terytorium tego mrocznego królestwa.  Gundabad na ten moment pozostaje siedliskiem hord goblinów, nie jest znana ich siła i liczebność lecz roztropni trzymają się tej ponurej twierdzy z daleka.
Przełęcz mająca swój początek niedaleko na południe od Rivendell. Niebezpieczna i zdradliwa, jeden fałszywy krok może ściągnąć nieostrożnych wędrowców w otchłań Gór Mglistych. Na przełęczy lubią również czaić się bandy orków, gotowe napaść strudzonych wędrowców.

Wersja z 17:28, 27 lip 2024

Shire

Kraina zamieszkiwana przez Hobbitów, położona na zachód od Brandywiny. Jest to żyzny, lekko pagórkowaty kraj pełen uroczych lasów i rzeczułek. Największymi jego rzekami są Brandywina oraz Woda. Ta pierwsza opływa krainę rozpoczynając swój nurt w jeziorze Nenuial, a kończąc na Belegaerze. Woda z kolei przecina Shire tym samym użyźniając jej ziemię i dając zasoby jej mieszkańcom. Shire podzielone jest na ćwiartki - północna, południowa, wschodnia i zachodnia. Wschodnia ćwiartka graniczy z Bree i nosi również nazwę Bucklandu, gdzie wznosi się Brandy Hall – siedziba rodu Brandybucków, jak i również prom Buckleberry przepływający przez Brandywinę w stronę Bree. W zachodniej ćwiartce znajduje się Michel Delvig – stolica Shire’u gdzie zasiada than - najwyższy rangą urzędnik obejmujący władzę nad całym Shire. Najstarszą miejscowością w Shire jest Hobbiton, wymienić jeszcze należy Tukon – zamieszkiwany przez najważniejszy ród w Shire czyli Tuków, a także Brandy Hall jako główna osada w Bucklandzie oraz Michel Delvig – stolica Shire’u. Północna ćwiartka jest terenem mniej zamieszkałym, bardziej górzystym i o suchym klimacie. Południowa z kolei, w której znajduje się wieś Longbottom, jest ojczyzną słynnego fajkowego ziela, z którego słynie całe Shire. Ziele te jest bardzo popularne zarówno w Shire jak i poza jego granicami.

Wichrowe Wzgórza

Łańcuch wzgórz na południowy wschód od Bree, wznoszących się ponad 1000 stóp nad terenem. Znajdują się na nim jeszcze dawne ruiny fortyfikacji upadłego ongiś królestwa.

Wrzosowiska Etten

Zimna, surowa i mglista kraina na północ i północny zachód od Rivendell. Jest domem dla dzikich ludzi oraz dla orków, a także niebezpieczniejszych stworzeń jak wargowie czy trolle.

Hollin

Zwany ongiś Eregionem, lub też będący terenem, na którym znajdowało się królestwo Eregionu kraj. Jest to piękna i górzysta kraina u podnóża Gór Mglistych, jednakże niezamieszkała przez nikogo, ewentualnie przez dzikie zwierzęta tudzież momentami grupy grasantów. Miejscami można znaleźć omszałe ruiny pradawnego królestwa.

Stary Las

Las na granicy Shire (dokładnie to wschodniej ćwiartki) rozciągający się dalej na południowy wschód. Nazwę nosi nie od parady, ponieważ rzeczywiście odczuć można wiele stuleci przebywając pomiędzy jego drzewami. Bardzo gęsto zarośnięty oraz bogaty w faunę. Nierzadko wędrowcy, którzy zapuszczają się głębiej giną w niewyjaśnionych okolicznościach. Mówi się, że coś w wodzie sprawia, że drzewa ożywają i starają się bronić las przed intruzami.

Mogilne Kopce

Kręgi kurhanów na skraju Starego Lasu nieopodal Bree. Usypane i dawno temu już w pełni zarośnięte często gromadzą wokół siebie nocną rosę co nadaje im mrocznej atmosfery. Miejscowi mawiają, że w miejscu tym straszy, dlatego rzadko kto się tam zapuszcza. Legendy mówią o upiorach, które porywają nieostrożnych wędrowców. Kopce te pamiętają jeszcze dawne, upadłe królestwo.

Mroczna Puszcza

Miegdyś zwana Wielkim Zielonym Lasem, którego ścieżki nawiedzane były przez różne zwierzęta i śpiewające wesoło ptaki; pod dębami i bukami panuje tu król Thranduil. Lecz z biegiem lat, z wolna od południowego wschodu zakradały się do lasu Ciemności i strach wypełnił cieniste polany; dzikie bestie zaczęły żerować, a złe, okrutne stwory zastawiają swoje sidła. Wtedy zmieniono nazwę lasu i nazwano go Mroczną Puszczą, bo gęste nocne cienie zalegają ją i mało kto odważa się zapuszczać na jej ścieżki, chyba tylko do północnej części, gdzie Leśne Elfy jeszcze trzymają złe siły w ryzach. Zamieszkują ją również czarne wiewiórki, nietoperze, czarne motyle oraz ogromne pająki.

Forodwaith

mroźne połacie rozciągające się na północ od Eriadoru, stanowiące głównie tundrę oraz skute lodem pustkowie. Zamieszkałe jedynie przez nieliczne plemię ludzi, osiadłe nad zatoką Forochel. Nad zatoką można zapolować na morsy, natomiast na tundrze należy uważać na śnieżne niedźwiedzie oraz wilki. Przez jałowy klimat, tamtejsze zwierzęta są głodne łatwej ofiary.

Góry Błękitne

Góry rozciągające się od północy na południe na zachodzie Eriadoru. Zamieszkałe są przez plemiona krasnoludów, jednak tamtejsze twierdze nie są tak okazałe jak ich kuzynów na wschodzie, ani też nie są owiane taką sławą. Uczeni mawiają, że ongiś znajdywały się tam pradawne, potężne siedziby, jednakże w dawnych latach popadły w ruinę. Nie spotka się tam orków, jedynie najwyżej dzikie, górskie zwierzęta. Same góry nie są również ostre i wysokie, a pomimo to stanowią źródło przydatnych złóż.

Lindon

Kraina na zachodzie Eriadoru, której zatoka Lhun przecina wręcz Góry Błękitne w stronę wschodu. Zamieszkała jedynie przez Elfów, którzy osiedlili się w przystani u wybrzeży tejże zatoki. Kraj ten jest malowniczy i łagodny w klimacie ze względu na graniczące od zachodu z nim morze.

Wzgórza Evendim

Wzgórza na północ od Bree. Niewielkie, jednak zdobiące wyraźnie okolice szczególnie z jeziorem u ich podnóża o tejże samej nazwie. W ich skałach ma źródło nieznany dopływ zatoki Lhun.

Lond Daer

Ruiny pradawnego miasta portowego na południe od lasów Eryn Vorn położonych na południowym zachodzie Eriadoru. Podobnie jak Tharbad, miasto leżało nad rzeką Gwathlo więc prawdopodobnym jest, że istniały w tym samym czasie, nieznany jednak prostym ludziom jest ich związek ze sobą.

Góry Mglisty

Potężne pasmo górskie rozciągające się na wschodzie Eriadoru od północnych kresów Śródziemia aż poza krańce Eriadoru na południu. Piękne góry będące niebezpiecznymi jednocześnie dla wędrowców. Stanowią również schronienie dla licznych, orkowych plemion, a pod nimi skrywają się nawet gorsze stworzenia. U ich podnóży istnieje wiele osad, istniały również królestwa. Nie dziwne bowiem góry te skrywają bardzo cenne surowce.

Wysoka Przełęcz

Przełęcz mająca swój początek niedaleko na południe od Rivendell. Niebezpieczna i zdradliwa, jeden fałszywy krok może ściągnąć nieostrożnych wędrowców w otchłań Gór Mglistych. Na przełęczy lubią również czaić się bandy orków, gotowe napaść strudzonych wędrowców.