Lokacje

Rhovanion

Czyli Dzikie Kraje, to rozległa kraina leżąca na wschód od Wielkiej Rzeki Anduiny, zwanej też Wielką Rzeką Dzikich Krajów. Obejmuje obszary dzikie i niezbyt gęsto zamieszkane, aż po najdalsze znane tereny nad Czerwoną Wodą, która bierze swój początek w Żelaznych Wzgórzach. Rhovanion sięga aż po południowe skraje Mrocznej Puszczy. Od północy ogranicza go pasmo Ered Mithrin, czyli Gór Szarych, od zachodu zaś - Anduina. Większą część tej krainy porasta ogromny las, zwany Mroczną Puszczą. Przepływa przezeń Leśna Rzeka, która bierze swój początek w Górach Szarych. Na wschód od Mrocznej Puszczy wpada ona do Bystrej Rzeki, czyli Celduiny, wypływającej spod Samotnej Góry i uchodzącej do Morza Rhun. Ich nurty łączą się w Długim Jeziorze, ciągnącym się z północy na południe. Dalej na północ Erebor, czyli Samotna Góra, wznosi się nad równinami widoczna z daleka.

Dorwinion

Kraj leżący nad rzeką Celduiną i północno-zachodnimi brzegami morza Rhun. Kraj ten o ciepłym, przyjemnym klimacie stał się doskonałą okolicą do upraw winorośli, tym samym słynąc z najlepszych win w całym Śródziemiu. Wino te eksportowane jest do Dale, Esgaroth i Leśnego Królestwa. Ongiś, gdy Królestwo Gondoru sięgało aż do Morza Rhun, być może kraj ten był pod jego protektoratem, niestety Gondor cofnął swe granice na zachód podczas najazdu Woźników w 1856 r. TE. Od tamtego czasu nie jest do końca znana polityczna pozycja tej krainy, prawdopodobnie znajdować się może pod silnym wpływem Easterlingów znad Rhun.

Erebor

Erebor jest górą o znacznej wysokości, położoną na równinie rozciągającej się na wschód od północnej części Mrocznej Puszczy, w niewielkiej odległości od Długiego Jeziora. Stanowi charakterystyczny punkt Rhovanionu. Od jego głównego masywu odchodzi sześć długich ramion. Z wnętrza góry wypływa Bystra Rzeka.

Dale

Miasto ludzi blisko związanych z krasnoludami. Położone nad Celduiną, w rozległej dolinie u południowych stoków Ereboru, między dwoma wysuniętymi ramionami tej góry. Dale stało się stolicą i głównym ośrodkiem królestwa o tej samej nazwie. Przez kolejne lata rozwijało się bardzo pomyślnie, stało się ważnym ośrodkiem handlowym. Władają nim dziedziczni królowie, obecnie władcą jest Girion.

Esgaroth

Ludzkie miasto położone pośrodku Długiego Jeziora, na północ od ujścia Leśnej Rzeki. Z lądem łączy je drewniany pomost, bowiem nie leży na brzegu, lecz wyrasta nad taflą jeziora. Rozwija się dzięki sąsiedztwu krasnoludzkiego Królestwa pod Górą. Miasto Na Jeziorze jest jedynym z większych skupisk ludzi na tym obszarze. Obecnie rozkwita, będąc ważnym punktem handlowym. Utrzymuje ożywione stosunki z elfami z Mrocznej Puszczy, swoimi najbliższymi sąsiadami oraz mieszkańcami Dale. Na czele miasta stoi Rządca, wybierany przez mieszkańców.

Zwiędłe Wrzosowiska

Zwiędłe Wrzosowiska położone są na dalekiej północy wschodniego Rhovanionu, pomiędzy odnogami Gór Szarych. Zamieszkane są przez smoki, uważane za niebezpieczne, nie cieszą się dobrą sławą.

Mroczna Puszcza

Miegdyś zwana Wielkim Zielonym Lasem, którego ścieżki nawiedzane były przez różne zwierzęta i śpiewające wesoło ptaki; pod dębami i bukami panuje tu król Thranduil. Lecz z biegiem lat, z wolna od południowego wschodu zakradały się do lasu Ciemności i strach wypełnił cieniste polany; dzikie bestie zaczęły żerować, a złe, okrutne stwory zastawiają swoje sidła. Wtedy zmieniono nazwę lasu i nazwano go Mroczną Puszczą, bo gęste nocne cienie zalegają ją i mało kto odważa się zapuszczać na jej ścieżki, chyba tylko do północnej części, gdzie Leśne Elfy jeszcze trzymają złe siły w ryzach. Zamieszkują ją również czarne wiewiórki, nietoperze, czarne motyle oraz ogromne pająki.

Królestwo pod Górą

Krasnoludowie powrócili do Samotnej Góry pod wodzą Thróra, bowiem w ojczystym Ered Mithrin byli atakowani przez smoki. Na nowo zaludniony Erebor rozkwita i plemię Durina bogaci się, utrzymując bliskie kontakty z pobratymcami z Żelaznych Wzgórz, jak i miejscowymi ludźmi, mieszkańcami Dale, położonego w pobliżu Głównej Bramy Ereboru. Plemię Durina zasiedliło siedzibę przodków i rozpoczęło przywracanie jej do dawnego stanu. W wyniku tych prac Samotna Góra odzyskała swą utraconą świetność, a pod względem okazałości sztuki budowlanej nawet przewyższyła dawne czasy. Obecnie Erebor cieszy się wielką pomyślnością.

Żelazne Wzgórza

Żelazne Wzgórza wznoszą się na wschodzie Śródziemia, na północ od Ereboru. Spływa z nich rzeka Carnen, łącząca się z Bystrą Rzeką i wpadająca do Morza Rhûn. Były zamieszkane przez krasnoludów.

Góry Mgliste

Góry Mgliste są najdłuższym pasmem górskim znanej części Śródziemia. Ich północną granicę stanowią Północne Pustkowia i Wielka Góra Gundabad.

Góry Szare

Góry Szare - pasma górskie, które biegną od północy Mrocznej Puszczy i Gór Mglistych na zachód od Zwiędłych Wrzosowisk.

Dol Guldur

Z języka Sindarin oznaczająca Wzgórze ciemnych mocy, forteca ta położona na wzgórzu Amon Lanc w południowo-zachodniej części Mrocznej Puszczy. Wzniesiona tam została w roku 1050 TE gdy jeszcze Mroczna Puszcza nosiła nazwę Wielki Zielony Bór. Niestety od tamtego czasu cień padł na tę puszczę sprawiając, że złe moce zalęgły się w okolicy, między innymi miot wielkiej pajęczycy Ungolianty. Forteca sprawiła, że ludy Rhovanionu uciekały z okolic, jedynie niewielkie osady pozostały w okolicy, jak na przykład Rhosgobel będące siedzibą czarodzieja Radagasta. Dziś ludzie mawiają, że fortecę zamieszkuję Czarnoksieżnik. Jego tożsamość nie jest znana, lecz okolica odstrasza tych, którzy chcieliby poznać lepiej tajemnice Dol Guldur. Śmiałkowie chcący spróbować swych sił będą musieli liczyć się z zastępami orków, wargów i innych stworzeń poddanych ciemności.

Dolina Anduiny

Dolina Anduiny to rozległa kraina położona pomiędzy Górami Mglistymi a Mroczną puszczą, jej środek stanowi koryto rzeki Anduiny, której zawdzięcza tę nazwę. W środku przebiegu tej doliny znajdują się rozlewiska rzeki Gladden stanowiącej prawy dopływ Anduiny, tworzące Pola Gladden. Dolina Anduiny była zamieszkiwana przez różne rasy i plemiona – elfów, ludzi a nawet hobbitów. Ongiś flora w tych terenach była bardzo bogata, dziś jednak okolica jest mocno surowa, w większości opustoszała przez zwierzynę oraz uboga w roślinność. Krajobraz jest wyraźnie skalisty, przetrwanie w okolicy nie należy do najłatwiejszych, dlatego można tam napotkać głównie watahy wargów oraz oddziały orków. Jedynie nieliczni wędrowcy przemierzają tę krainę chcąc głównie przedostać się do Wysokiej Przełęczy lub Przełęczy Czerwonego Rogu.

Gundabad

Góra Gundabad jest masywem na złączeniu pasma Gór Szarych i Gór Mglistych. Ongiś była ona legendarną twierdzą krasnoludów gdzie przebudził się praojciec tej rasy – Durin Nieśmiertelny. Dla krasnoludów góra ta była świętym miejscem, lecz w Drugiej Erze orkowie z rozkazu samego Saurona podbili Gundabad i tak oto pozostał w rękach sług ciemności najprawdopodobniej do czasu gdy Władca Ciemności nie stracił Jedynego Pierścienia na przełomie ery Drugiej i Trzeciej. Ponownie została zajęta przez orków w połowie Trzeciej Ery na rozkaz tym razem Czarnoksiężnika z Angmaru, tym samym poszerzając terytorium tego mrocznego królestwa. Gundabad na ten moment pozostaje siedliskiem hord goblinów, nie jest znana ich siła i liczebność lecz roztropni trzymają się tej ponurej twierdzy z daleka.