NPC-Erebor: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Thror.png|200px|thumb|left| | [[Plik:Thror.png|200px|thumb|left|Thror]] Król Thrór – krasnolud z królewskiej linii plemienia Durina, król plemienia Durina, trzeci Król pod Górą. Thrór urodził się w w Górach Szarych, jako najstarszy syn króla Dáina I. Gdy olbrzymi zimny smok zabił jego ojca, Thrór razem z młodszym bratem Grórem opuścili Ered Mithrin i powędrowali na południe. Thrór wraz z częścią swoich współplemieńców zdecydował się powrócił do Ereboru, dawnego królestwa krasnoludów, opuszczonego przez nich 350 lat temu. Natomiast Grór osiadł wraz z zastępem swych zwolenników wśród Żelaznych Wzgórz, tam też utworzył swoje własne królestwo. W Ereborze krasoludowie szybko znaleźli ogromne złoża bogactw które zaczęli wydobywać, w szybkim tempie odbudowano królestwo, a plemię krasnoludów żyje odtąd wśród pomyślności i bogactw, przyjaźniąc się z ludźmi zamieszkującymi te okolice. Utrzymują również ożywione stosunki z pobratymcami z Żelaznych Wzgórz, wymieniając z nimi kruszce. | ||
Krasnoludy są rasą niezwykle przywiązaną do tradycji, ale nawet wśród nich król Thrór jest uważany za szczególne oddanego zwyczajom swoich przodków. Być może jest tak dlatego, że Erebor wciąż jest przez wielu traktowany jak coś nowego i niesprawdzonego, a władca chce udowodnić jego wartość. | Krasnoludy są rasą niezwykle przywiązaną do tradycji, ale nawet wśród nich król Thrór jest uważany za szczególne oddanego zwyczajom swoich przodków. Być może jest tak dlatego, że Erebor wciąż jest przez wielu traktowany jak coś nowego i niesprawdzonego, a władca chce udowodnić jego wartość. | ||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
[[Plik:Thrain.png|200px|thumb|left| | [[Plik:Thrain.png|200px|thumb|left|Thrain]] Thráin – krasnoludzki książę z Ereboru, syn Thróra, ojciec Thorina, Dís i Frerina. Jako następcy tronu, Thráinowi pisane jest zostać kiedyś Królem pod Górą. Silny w rękach i tęgi na umyśle Thráin jest boleśnie świadomy tego, co czeka go w przyszłości. Najwidoczniej to go onieśmiela, gdyż nie jest pewny, czy będzie władcą, jakiego potrzebuje Erebor. Patrząc na tego potężnego i mądrego przywódcę, ciężko wyobrazić sobie, że książę jest pełnen wątpliwości. | ||
Thráin dorównuje swemu ojcu męstwem, lecz nie mądrością. Jest krzepki i porywczy; znajduje uciechę w bitwie i w ćwiczeniu wojska. Włada bronią tak dzielnie, że nikt nie może dotrzymać mu pola podczas turniejów, które nade wszystko lubi, podobniejszy do siłacza i mistrza szermierki niż do wodza czy króla. | Thráin dorównuje swemu ojcu męstwem, lecz nie mądrością. Jest krzepki i porywczy; znajduje uciechę w bitwie i w ćwiczeniu wojska. Włada bronią tak dzielnie, że nikt nie może dotrzymać mu pola podczas turniejów, które nade wszystko lubi, podobniejszy do siłacza i mistrza szermierki niż do wodza czy króla. | ||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
[[Plik:Thorin.png|200px|thumb|left|Thorin]] | |||
Thorin – najstarszy syn księcia Thráina. Thórin potrafi być chłodny i dumny, ma też zwyczaj wygłaszania nudnych, długich przemówień, jest jednak zdolnym przywódcą i organizatorem, bardzo podziwianym wśród krasnoludów politykiem i wojownikiem. | |||
| Linia 32: | Linia 37: | ||
[[Plik: | |||
[[Plik:Frerin.png|200px|thumb|left|Frerin]] | |||
Frerin – najmłodszy syn księcia Thráina jest silny i zahartowany w ekstremalnych warunkach krasnoludzkich gór (niewielu krasnoludów opuszcza swe podziemne miasta). Jego podróże po świecie usposobiły go przyjaźnie do innych ras, przez co konserwatyści niechętnie na niego patrzą. Wprawiwszy kilkakroć swego ojca oraz dziadka-króla w zakłopotanie swym bezpośrednim językiem i mało dyplomatycznymi osądami, został w gruncie rzeczy wygnany na granicę, gdzie jest teraz przywódcą ważnego garnizonu. | |||
Wersja z 19:44, 18 sie 2022
Król Thrór – krasnolud z królewskiej linii plemienia Durina, król plemienia Durina, trzeci Król pod Górą. Thrór urodził się w w Górach Szarych, jako najstarszy syn króla Dáina I. Gdy olbrzymi zimny smok zabił jego ojca, Thrór razem z młodszym bratem Grórem opuścili Ered Mithrin i powędrowali na południe. Thrór wraz z częścią swoich współplemieńców zdecydował się powrócił do Ereboru, dawnego królestwa krasnoludów, opuszczonego przez nich 350 lat temu. Natomiast Grór osiadł wraz z zastępem swych zwolenników wśród Żelaznych Wzgórz, tam też utworzył swoje własne królestwo. W Ereborze krasoludowie szybko znaleźli ogromne złoża bogactw które zaczęli wydobywać, w szybkim tempie odbudowano królestwo, a plemię krasnoludów żyje odtąd wśród pomyślności i bogactw, przyjaźniąc się z ludźmi zamieszkującymi te okolice. Utrzymują również ożywione stosunki z pobratymcami z Żelaznych Wzgórz, wymieniając z nimi kruszce.
Krasnoludy są rasą niezwykle przywiązaną do tradycji, ale nawet wśród nich król Thrór jest uważany za szczególne oddanego zwyczajom swoich przodków. Być może jest tak dlatego, że Erebor wciąż jest przez wielu traktowany jak coś nowego i niesprawdzonego, a władca chce udowodnić jego wartość.
Thráin – krasnoludzki książę z Ereboru, syn Thróra, ojciec Thorina, Dís i Frerina. Jako następcy tronu, Thráinowi pisane jest zostać kiedyś Królem pod Górą. Silny w rękach i tęgi na umyśle Thráin jest boleśnie świadomy tego, co czeka go w przyszłości. Najwidoczniej to go onieśmiela, gdyż nie jest pewny, czy będzie władcą, jakiego potrzebuje Erebor. Patrząc na tego potężnego i mądrego przywódcę, ciężko wyobrazić sobie, że książę jest pełnen wątpliwości.
Thráin dorównuje swemu ojcu męstwem, lecz nie mądrością. Jest krzepki i porywczy; znajduje uciechę w bitwie i w ćwiczeniu wojska. Włada bronią tak dzielnie, że nikt nie może dotrzymać mu pola podczas turniejów, które nade wszystko lubi, podobniejszy do siłacza i mistrza szermierki niż do wodza czy króla.
Thorin – najstarszy syn księcia Thráina. Thórin potrafi być chłodny i dumny, ma też zwyczaj wygłaszania nudnych, długich przemówień, jest jednak zdolnym przywódcą i organizatorem, bardzo podziwianym wśród krasnoludów politykiem i wojownikiem.
Frerin – najmłodszy syn księcia Thráina jest silny i zahartowany w ekstremalnych warunkach krasnoludzkich gór (niewielu krasnoludów opuszcza swe podziemne miasta). Jego podróże po świecie usposobiły go przyjaźnie do innych ras, przez co konserwatyści niechętnie na niego patrzą. Wprawiwszy kilkakroć swego ojca oraz dziadka-króla w zakłopotanie swym bezpośrednim językiem i mało dyplomatycznymi osądami, został w gruncie rzeczy wygnany na granicę, gdzie jest teraz przywódcą ważnego garnizonu.