Wargowie

Wargi

Wargi to dzikie i inteligentne wilkopodobne stworzenia, które służą złu w Śródziemiu. Są większe, silniejsze i bardziej przebiegłe od zwykłych wilków, często współpracując z orkami jako ich wierzchowce. Pojawiają się zarówno w "Hobbicie", jak i "Władcy Pierścieni", stanowiąc zagrożenie dla Wolnych Ludów Śródziemia.

Pochodzenie i Historia

Pochodzenie wargów nie jest jednoznacznie wyjaśnione przez Tolkiena, ale istnieją różne teorie:

• Zepsucie pradawnych wilków – Podobnie jak orkowie, wargi mogły być zdegenerowanymi potomkami pierwotnych wilków Śródziemia.
• Stworzone przez Morgotha – Możliwe, że Morgoth stworzył je w Pierwszej Erze jako mroczne odpowiedniki wilków i huanów (wielkich wilków Valarów).
• Naturalne, ale dzikie zwierzęta – Niektóre źródła sugerują, że wargi są po prostu wyjątkowo inteligentnymi wilkami, które sprzymierzyły się z orkami.

Pierwsze wzmianki o wargach pojawiają się w "Silmarillionie", ale najbardziej znane są z ataku na kompanię Thorina w "Hobbicie" i walki z Rohirrimami w "Władcy Pierścieni".

Wygląd i cechy fizyczne

Wargi to masywne, wilkopodobne bestie o złowrogim wyglądzie:

• Większe niż zwykłe wilki – Mogą osiągać wielkość konia lub jeszcze większe.
• Grube futro – Zazwyczaj ciemne (czarne, szare lub brązowe), dostosowane do życia w zimnym klimacie.
• Świecące, inteligentne oczy – Często czerwone lub żółte, dające im złowieszczy wygląd.
• Długie, ostre kły i pazury – Służą zarówno do walki, jak i rozrywania ofiar.
• Mocne, muskularne ciała – Umożliwiają długie biegi i gwałtowne ataki.
• Zwinność i szybkość – Potrafią dogonić jeźdźców konnych i błyskawicznie zmieniać kierunek biegu.

Niektóre wargi były większe i bardziej przerażające niż inne, zwłaszcza ich przywódcy.

Inteligencja i Zachowanie

Wargi różnią się od zwykłych zwierząt pod wieloma względami:

• Są inteligentne – Rozumieją mowę orków i mogą z nimi współpracować.
• Nie są zwykłymi bestiami – Potrafią planować zasadzki i taktycznie atakować.
• Odczuwają lojalność i więź plemienną – Mogą działać jako zorganizowane stado.
• Nienawidzą ludzi i elfów – Instynktownie sprzymierzają się z ciemnymi siłami.
• Lubią polować i zabijać – Nawet gdy nie są głodne, sprawia im to przyjemność.
• Są brutalne i okrutne – Nie biorą jeńców, rozrywają ofiary na strzępy.

Choć wargi często są przedstawiane jako narzędzie orków, nie są całkowicie podporządkowane. Czasami nawet orkowie boją się ich gniewu i unikają zbytniego drażnienia ich.

Społeczeństwo i Hierarchia

Podobnie jak wilki, wargi żyją w stadach, które mają ściśle określoną strukturę:

Przywódca Stada

• Największy i najsilniejszy osobnik, który prowadzi ataki.
• Może być bardziej inteligentny niż inne wargi.
• W niektórych przypadkach rozumie mowę ludzi lub orków.

Wojownicy / Myśliwi

• Zwykłe wargi, które polują i walczą dla plemienia.
• Mogą służyć jako wierzchowce orków.
• Odpowiedzialne za ochronę terytorium.

Młode i słabsze osobniki

• Są szkolone do walki i polowań.
• Mogą być odrzucone przez stado, jeśli są za słabe.

Wargi nie żyją w wielkich grupach, zazwyczaj stado liczy od kilku do kilkunastu osobników. Wiele z nich działa jako jednostki najemne w armiach orków.

Relacje z innymi rasami

Orkowie

• Najczęstsza relacja – Wargi służą jako wierzchowce orków.
• W bitwach są wykorzystywane jako lekka kawaleria, zdolna do szybkich ataków.
• Orkowie kontrolują je za pomocą łańcuchów, biczy i jedzenia.
• Wargi jednak nie zawsze są lojalne – mogą pożreć słabego orka.

Ludzie i Elfy

• Wargi nienawidzą ludzi i elfów, traktując ich jak wrogów.
• Są często wysyłane do polowania na podróżników i karawany.
• Ich zwalczaniem zajmują się szczególnie Rohirrimowie, ponieważ wargi atakują ich osady.

Inne stworzenia

• Nie lubią koni – często atakują je w bitwach.
• Czasem walczą z innymi bestiami, takimi jak wielkie orły czy olifanty.

Bitwy i Taktyka Walki

Wargi są wykorzystywane jako szybkie jednostki bojowe.

• Atakują w stadach – Polegają na szybkości i przewadze liczebnej.
• Są świetne w zasadzkach – Mogą ukryć się w lesie lub w górach i nagle zaatakować.
• Nie boją się śmierci – Walczą do końca, zwłaszcza gdy są wściekłe.
• Mogą walczyć bez jeźdźców – Choć często służą orkom, potrafią też atakować samodzielnie.
• Dobrze radzą sobie w trudnym terenie – Są szybsze od koni w górach i na śniegu.

Przykład ich wykorzystania to Bitwa pod Helmowym Jarem, gdzie Saruman wysłał orków na wargach, by powstrzymać Rohirrimów.