Gondorczycy: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
(Utworzono nową stronę "===Wstęp=== ===Charakter=== ===Region=== ===Wygląd=== ===Odporność=== ===Zdolności=== ===Długosć życia=== ===Język=== ===Obyczaje=== ===Relacj…") |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
= | <div style="text-align: justify;">Królestwo Gondoru to ostatnie państwo dziedziczące wielkie tradycje Numenorejczyków – szlachetnych i potężnych ludzi zza Morza, niegdysiejszych sojuszników Elfów w walce ze Złem. Gondorczycy to bliscy krewniacy Dunedainów z północy. Wciąż żyją w cieniu Mordoru, przez co utrzymują się w dobrej formie bojowej i nie są zbyt ufni, nawet wobec sojuszników. Królowie z rodu Anáriona władali Gondorem do roku 2050 Trzeciej Ery, kiedy to zaginął ostatni potomek tej linii, Eärnur. Od tego czasu krajem rządzi dynastia Namiestników.</div> | ||
= | <div style="text-align: justify;">Jego mieszkańcy (Gondorczycy, Gondorianie) nie są jednorodni pod względem pochodzenia, w związku z czym dzieli się ich pod tym względem na trzy grupy.</div> | ||
= | <div style="text-align: justify;">Pierwszą z nich, stosunkowo najmniej liczną, stanowią czystej krwi Dúnedainowie. Wśród nich znajdują się przedstawiciele dynastii królewskiej (Linii Południowej) oraz najmożniejszych rodów szlacheckich, takich jak książęta Dol Amrothu czy Ród Húrina, dynastia namiestników Gondoru. Jednak z biegiem czasu długość życia tych Dúnedainów uległa pewnemu skróceniu, w porównaniu do ich pobratymców z dawnego Arnoru.</div> | ||
= | <div style="text-align: justify;">Drugą grupę stanowią ci mieszkańcy Gondoru, którzy pochodzą od dawnej ludności zamieszkującej te obszary w Drugiej Erze, lecz w swoich żyłach mają również krew Númenorejczyków. Są oni szczególnie liczni w Minas Tirith i okolicach tego miasta oraz w Belfalas.</div> | ||
= | <div style="text-align: justify;">Trzecia grupa to Gondorczycy pochodzący tylko od dawnych mieszkańców dolin w Ered Nimrais. Zaliczano do nich ludzi z Lossarnach czy też górali z Lamedonu. Sporo mieszkańców królestwa jest też potomkami Nortów, którzy osiedlali się w Gondorze zwłaszcza po wojnie domowej z XV wieku Trzeciej Ery (tzw. Waśń Rodzinna).</div> | ||
= | <div style="text-align: justify;">Obecnie Gondorem włada Beregond, dwudziesty Namiestnik. Podczas długiej zimy Korsarze z Umbaru wraz z Dunlendingami zaatakowali Rohan. Ich połączone siły popłynęły w stronę góry Iseny i obległy Rohan. Korsarze, którzy zaatakowali Gondor, zostali pokonani tuż przed nadejściem wiosny. Beregond, który był wtedy dowódcą wojsk Gondoru, wyruszył na pomoc Rohanowi. Król Helm z Rohanu wraz z dwoma synami poległ na wojnie, śmierć i nieszczęścia zapanowały w Eriadorze i Rohanie. W Gondorze jednak, położonym na południe od Gór, działo się nieco lepiej i jeszcze przed wiosną Beregond rozgromił najeźdźców. Natychmiast wysłał posiłki do Rohanu. Beregond jest największym wodzem Gondoru od czasów Boromira, toteż gdy w roku 2763 objął władzę, kraj zaczął dźwigać się szybko.</div> | ||
Wersja z 15:20, 12 paź 2023
Królestwo Gondoru to ostatnie państwo dziedziczące wielkie tradycje Numenorejczyków – szlachetnych i potężnych ludzi zza Morza, niegdysiejszych sojuszników Elfów w walce ze Złem. Gondorczycy to bliscy krewniacy Dunedainów z północy. Wciąż żyją w cieniu Mordoru, przez co utrzymują się w dobrej formie bojowej i nie są zbyt ufni, nawet wobec sojuszników. Królowie z rodu Anáriona władali Gondorem do roku 2050 Trzeciej Ery, kiedy to zaginął ostatni potomek tej linii, Eärnur. Od tego czasu krajem rządzi dynastia Namiestników.
Jego mieszkańcy (Gondorczycy, Gondorianie) nie są jednorodni pod względem pochodzenia, w związku z czym dzieli się ich pod tym względem na trzy grupy.
Pierwszą z nich, stosunkowo najmniej liczną, stanowią czystej krwi Dúnedainowie. Wśród nich znajdują się przedstawiciele dynastii królewskiej (Linii Południowej) oraz najmożniejszych rodów szlacheckich, takich jak książęta Dol Amrothu czy Ród Húrina, dynastia namiestników Gondoru. Jednak z biegiem czasu długość życia tych Dúnedainów uległa pewnemu skróceniu, w porównaniu do ich pobratymców z dawnego Arnoru.
Drugą grupę stanowią ci mieszkańcy Gondoru, którzy pochodzą od dawnej ludności zamieszkującej te obszary w Drugiej Erze, lecz w swoich żyłach mają również krew Númenorejczyków. Są oni szczególnie liczni w Minas Tirith i okolicach tego miasta oraz w Belfalas.
Trzecia grupa to Gondorczycy pochodzący tylko od dawnych mieszkańców dolin w Ered Nimrais. Zaliczano do nich ludzi z Lossarnach czy też górali z Lamedonu. Sporo mieszkańców królestwa jest też potomkami Nortów, którzy osiedlali się w Gondorze zwłaszcza po wojnie domowej z XV wieku Trzeciej Ery (tzw. Waśń Rodzinna).
Obecnie Gondorem włada Beregond, dwudziesty Namiestnik. Podczas długiej zimy Korsarze z Umbaru wraz z Dunlendingami zaatakowali Rohan. Ich połączone siły popłynęły w stronę góry Iseny i obległy Rohan. Korsarze, którzy zaatakowali Gondor, zostali pokonani tuż przed nadejściem wiosny. Beregond, który był wtedy dowódcą wojsk Gondoru, wyruszył na pomoc Rohanowi. Król Helm z Rohanu wraz z dwoma synami poległ na wojnie, śmierć i nieszczęścia zapanowały w Eriadorze i Rohanie. W Gondorze jednak, położonym na południe od Gór, działo się nieco lepiej i jeszcze przed wiosną Beregond rozgromił najeźdźców. Natychmiast wysłał posiłki do Rohanu. Beregond jest największym wodzem Gondoru od czasów Boromira, toteż gdy w roku 2763 objął władzę, kraj zaczął dźwigać się szybko.