System Języków: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
(Utworzono nową stronę "450px") |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
<div style="text-align: justify;">Każdy czytelnik Tolkiena wie doskonale, jak bardzo kochał on języki. W swojej twórczości poświęcił dużo uwagi sposobom porozumiewania się mieszkańców Śródziemia i stworzył unikatowe słownictwo oraz reguły gramatyczne dla najważniejszych z nich, na przykład różnych odmian mowy elfów. Tolkien nie miał jednak na celu tworzenia barier komunikacyjnych między kulturami. Dlatego wyposażył właściwie wszystkie postaci (nawet orków oraz dziwaczne istoty w rodzaju entów) w chociaż podstawową znajomość, tak zwanej Wspólnej Mowy, czyli języka Westron. Podobne zasady postaraliśmy się przenieść do naszej mechaniki gry.</div> | |||
[[File: SystemJezykow.png|450px]] | [[File: SystemJezykow.png|450px]] | ||
== Dostępne języki == | |||
<div style="text-align: justify;">Pomimo istnienia bardzo wielu języków, chociażby samych odmian języka elfów, na ten moment do dyspozycji graczy udostępniamy cztery z nich:</div> | |||
* Westron (język wspólny) | |||
* Sindarin (język elfów) | |||
* Khuzdul (język krasnoludów) | |||
* Czarna mowa | |||
=== Westron === | |||
<div style="text-align: justify;">Uznawany za język wspólny ze względu na liczbę istot, które się nim posługują. Jest to główny język ludzi, szczególnie na zachód od Morza Rhun i północ od Haradu. Znany w pewnym stopniu przez większość rozumnych ras Śródziemia. Źródłem westronu był język ludzi Númenoru. Początkowo używano go na wybrzeżach Śródziemia, gdzie osiedlili się Númenorejczycy. Stąd rozciągnął się głównie na zachód i północ. Używany jako rodzimy przez hobbitów, ludzi zamieszkujących tereny Gondoru i Arnoru oraz mieszkańców Rhovanionu, a znany także przez elfów, krasnoludów, Rohirrimów, entów i Dunlendingów. Posługują się nim też orkowie, kiedy nie mogą się dogadać między sobą w swoich poszczególnych gwarach. W tym języku można także porozumieć się z wieloma dzikimi plemionami, lecz jest przez nich mocno okaleczony.</div> | |||
=== Sindarin === | |||
<div style="text-align: justify;">Jeden z elfickich języków, najczęściej używany w Śródziemiu w Trzeciej Erze. Rodzimy język leśnych elfów zamieszkujących Mroczną Puszczę i Leśne Królestwo. Język ten wywodzi się z quenyi (szlachetnego języka elfów, który został stopniowo wyparty z mowy potocznej przez sindarin). Quenya jest wciąż znana przez elfy szlachetnie urodzone i pojawia się w pismach urzędowych, lecz to właśnie sindarin jest językiem potocznie używanym przez elfy na terenach Rhovanionu.</div> | |||
=== Khuzdul === | |||
<div style="text-align: justify;">Język krasnoludów, którym posługują się tylko między sobą. Starają się ukrywać go przed innymi rasami, nie licząc nazw własnych. Na co dzień, szczególnie w kontaktach z innymi rasami, krasnoludowie posługują się westronem, językiem wspólnym. Khuzdul jest twardy i skomplikowany, dlatego nawet krasnoludzkie imiona najczęściej tłumaczone są z khuzdulu na westron, aby były bardziej przyjazne dla innych ras.</div> | |||
=== Czarna mowa === | |||
<div style="text-align: justify;">Język Mordoru, zakazany w większości cywilizowanych krain. Używany przez sługi Saurona, orków oraz dzikie plemiona (w różnych dialektach i odmianach).</div> |
Wersja z 18:47, 13 paź 2023
Każdy czytelnik Tolkiena wie doskonale, jak bardzo kochał on języki. W swojej twórczości poświęcił dużo uwagi sposobom porozumiewania się mieszkańców Śródziemia i stworzył unikatowe słownictwo oraz reguły gramatyczne dla najważniejszych z nich, na przykład różnych odmian mowy elfów. Tolkien nie miał jednak na celu tworzenia barier komunikacyjnych między kulturami. Dlatego wyposażył właściwie wszystkie postaci (nawet orków oraz dziwaczne istoty w rodzaju entów) w chociaż podstawową znajomość, tak zwanej Wspólnej Mowy, czyli języka Westron. Podobne zasady postaraliśmy się przenieść do naszej mechaniki gry.
Dostępne języki
Pomimo istnienia bardzo wielu języków, chociażby samych odmian języka elfów, na ten moment do dyspozycji graczy udostępniamy cztery z nich:
- Westron (język wspólny)
- Sindarin (język elfów)
- Khuzdul (język krasnoludów)
- Czarna mowa
Westron
Uznawany za język wspólny ze względu na liczbę istot, które się nim posługują. Jest to główny język ludzi, szczególnie na zachód od Morza Rhun i północ od Haradu. Znany w pewnym stopniu przez większość rozumnych ras Śródziemia. Źródłem westronu był język ludzi Númenoru. Początkowo używano go na wybrzeżach Śródziemia, gdzie osiedlili się Númenorejczycy. Stąd rozciągnął się głównie na zachód i północ. Używany jako rodzimy przez hobbitów, ludzi zamieszkujących tereny Gondoru i Arnoru oraz mieszkańców Rhovanionu, a znany także przez elfów, krasnoludów, Rohirrimów, entów i Dunlendingów. Posługują się nim też orkowie, kiedy nie mogą się dogadać między sobą w swoich poszczególnych gwarach. W tym języku można także porozumieć się z wieloma dzikimi plemionami, lecz jest przez nich mocno okaleczony.
Sindarin
Jeden z elfickich języków, najczęściej używany w Śródziemiu w Trzeciej Erze. Rodzimy język leśnych elfów zamieszkujących Mroczną Puszczę i Leśne Królestwo. Język ten wywodzi się z quenyi (szlachetnego języka elfów, który został stopniowo wyparty z mowy potocznej przez sindarin). Quenya jest wciąż znana przez elfy szlachetnie urodzone i pojawia się w pismach urzędowych, lecz to właśnie sindarin jest językiem potocznie używanym przez elfy na terenach Rhovanionu.
Khuzdul
Język krasnoludów, którym posługują się tylko między sobą. Starają się ukrywać go przed innymi rasami, nie licząc nazw własnych. Na co dzień, szczególnie w kontaktach z innymi rasami, krasnoludowie posługują się westronem, językiem wspólnym. Khuzdul jest twardy i skomplikowany, dlatego nawet krasnoludzkie imiona najczęściej tłumaczone są z khuzdulu na westron, aby były bardziej przyjazne dla innych ras.
Czarna mowa
Język Mordoru, zakazany w większości cywilizowanych krain. Używany przez sługi Saurona, orków oraz dzikie plemiona (w różnych dialektach i odmianach).